Μπορεί το ζήτημα της χρηματοδότησης να μονοπώλησε τo ενδιαφέρον όλων στην COP29, ωστόσο μία ακόμα σημαντική συμφωνία έλαβε χώρα στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, το περασμένο Σάββατο.
Συγκεκριμένα, οι χώρες συμφώνησαν σχετικά με τους κανόνες για μια παγκόσμια αγορά για την αγορά και πώληση πιστώσεων άνθρακα, που σύμφωνα με τους υποστηρικτές της θα κινητοποιήσει δισεκατομμύρια δολάρια σε νέα έργα τα οποία θα βοηθήσουν στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ
Η συμφωνία, που ολοκληρώθηκε περίπου μια δεκαετία μετά την έναρξη των διεθνών συνομιλιών για τη διαμόρφωση της αγοράς, εξαρτάτο από τον τρόπο διασφάλισης της αξιοπιστίας του συστήματος, ώστε να μπορεί να οδηγήσει αξιόπιστα σε μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Οι πιστώσεις άνθρακα δημιουργούνται μέσω έργων όπως η φύτευση δέντρων ή η εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε μια φτωχότερη χώρα, η οποία λαμβάνει μία πίστωση για κάθε μετρικό τόνο εκπομπών που μειώνει ή απορροφά από την ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια χώρες και εταιρείες μπορούν να αγοράσουν αυτές τις πιστώσεις για να βοηθήσουν στην επίτευξη των κλιματικών τους στόχων.
ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Μετά την επίτευξη συμφωνίας, από νωρίς στη διάσκεψη, που θα επιτρέψει την έναρξη λειτουργίας ενός συγκεντρωτικού εμπορικού συστήματος των Ηνωμένων Εθνών το επόμενο έτος, οι διαπραγματευτές προσπάθησαν να καταλήξουν στις λεπτομέρειες για ένα ξεχωριστό διμερές σύστημα μεταξύ χωρών, για απευθείας συναλλαγές.
Οι λεπτομέρειες που έπρεπε να επεξεργαστούν περιελάμβαναν τον τρόπο δομής ενός μητρώου για την παρακολούθηση των πιστώσεων, καθώς και πόσες πληροφορίες θα πρέπει να μοιράζονται οι χώρες σχετικά με τις συμφωνίες τους και τι πρέπει να συμβεί όταν τα σχετικά έργα δεν αποδώσουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητούσε αυστηρότερη εποπτεία του ΟΗΕ και μεγαλύτερη διαφάνεια στις συναλλαγές μεταξύ των κρατών, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδίωκαν μεγαλύτερη αυτονομία στις συμφωνίες που συνήφθησαν.
ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ
Το τελικό κείμενο ήταν ένας συμβιβασμός, αφού η ΕΕ εξασφάλισε υπηρεσίες μητρώου για χώρες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να δημιουργήσουν τα δικά τους λογιστικά βιβλία για την έκδοση και την παρακολούθηση πιστώσεων, ενώ οι ΗΠΑ εξασφάλισαν ότι μια συναλλαγή που απλώς καταγράφεται σε ένα τέτοιο μητρώο δεν πληροί τις προϋποθέσεις έγκρισης των πιστώσεων από τον ΟΗΕ.
Ενώ η στήριξη μιας παγκόσμιας αγοράς για πιστώσεις άνθρακα ήταν στο επίκεντρο των συνομιλιών στο Μπακού, οι διμερείς συναλλαγές ξεκίνησαν τον Ιανουάριο όταν η Ελβετία αγόρασε πιστώσεις από την Ταϊλάνδη. Δεκάδες άλλες χώρες έχουν ήδη συνάψει συμφωνίες για τη μεταφορά πιστώσεων.
Η IETA, επιχειρηματικός όμιλος που υποστηρίζει την επέκταση της εμπορίας πιστώσεων άνθρακα, έχει υποστηρίξει ότι μια αγορά που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ θα μπορούσε να αξίζει $250 δισ. ετησίως έως το 2030.
