Με αργά βήματα ενσωματώνουν τις αρχές βιωσιμότητας οι Τράπεζες της Ευρώπης, οι οποίες φαίνεται να μην γνωρίζουν τους κινδύνους που αφορούν το ESG, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει πρόσφατη έκθεση που εκπόνησε η BlackRock για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η έκθεση, έκτασης 273 σελίδων, θεωρείται ότι θα συμβάλλει στην ενσωμάτωση της βιωσιμότητας στους κανόνες μακροπροληπτικής πολιτικής.
Θυμίζουμε ότι η απόφαση της Επιτροπής να αναθέσει την διεξαγωγή της έρευνας στην Blackrock επικρίθηκε από την Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια Emily O’Reilly τον Νοέμβριο, επειδή, όπως αναφέρει, δεν εξετάστηκαν αναλυτικά τα συγκρουόμενα συμφέροντα που προκύπτουν από αυτήν την συνεργασία, δεδομένου ότι η BlackRock ως εταιρεία διαχείρισης επενδύσεων συμμετέχει σε project αρκετών τραπεζών.
Μάλιστα η O’Reilly εξήγησε ότι οι κανόνες που εφαρμόζει η Επιτροπή σχετικά με τα συγκρουόμενα συμφέροντα, “είναι αόριστοι και θα πρέπει να αλλάξουν στο μέλλον”, ενώ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, πρέπει να λάβουν πιο αυστηρά μέτρα.
Να επιταχυνθεί η ενσωμάτωση των ESG κριτηρίων
“Παρά τις αυξημένες προσπάθειες που καταβάλλουν οι τράπεζες και οι εποπτικές αρχές, από την μελέτη προκύπτει το συμπέρασμα, ότι πρέπει να επιταχυνθεί ο ρυθμός αποτελεσματικής ενσωμάτωσης των ESG κριτηρίων σε ό,τι αφορά τη διαχείριση κινδύνων”, αναφέρεται στην έκθεση.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι οι τράπεζες δέχονται όλο και περισσότερες πιέσεις από επενδυτές και ακτιβιστές για τον ρόλο που διαδραματίζουν στην παγκόσμια μετάβαση που επιχειρείται σε μια εποχή χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, κυρίως λόγω του ότι, μεταξύ άλλων, χρηματοδοτούν και εταιρείες ενέργειας ή επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Δεν υπάρχει κοινός ορισμός για τον όρο ESG risks
Επιπλέον προκύπτει ότι, οι τράπεζες δεν έχουν έναν κοινό ορισμό για τον όρο ESG risks με περισσότερες από αυτές, να είναι στη διαδικασία χαρτογράφησης του πως διαφορετικοί ESG κίνδυνοι, μπορούν να μετατραπούν σε οικονομικό ρίσκο, ενώ λίγες είναι αυτές που έχουν συντάξει μια ολιστική στρατηγική διαχείρισης κινδύνων.
“Τα κριτήρια ESG είναι ευρέως, αν και μερικές φορές επιφανειακά, ενσωματωμένα στις πολιτικές δανεισμού, στις διαδικασίες υποβολής αιτήσεων, ιδίως για τομείς υψηλού κινδύνου. Ωστόσο, η κάλυψη είναι συχνά περιορισμένη και, για παράδειγμα, η επενδυτική δραστηριότητα που σχετίζεται με συμβουλευτικές ή χρεωστικές κεφαλαιαγορές συχνά δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής.”
