Ένα εξαιρετικά χρήσιμο γλωσσάρι για την COP26 παρουσιάζει σήμερα το ESGreece, προκειμένου να γίνουν περισσότερο κατανοητοί οι όροι που πραγματεύεται η Διάσκεψη.

COP26

Η COP26, ή διαφορετικά η 26^η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, ή επισήμως η 26^η Διάσκεψη των Μερών της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCC) ξεκίνησε στις 31 Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθεί στις 12 Νοεμβρίου.

Η UNFCC εγκαθιδρύθηκε σύμφωνα με τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη στο Ρίο, το 1992 (συχνά αναφερόμενη ως η Διάσκεψη Κορυφής της Γης). Ο δηλωθείς στόχος της UNFCC, ήταν η μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, με σκοπό την πρόληψη επικίνδυνων κλιματικών αλλαγών που προκαλούνται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι Διασκέψεις των Μερών της Σύμβασης (COPs), είναι οι επίσημες συναντήσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο από το 1995, εκτός από το 2020, όταν η COP26 αναβλήθηκε για ένα χρόνο λόγω της πανδημίας του COVID-19.

ΣΒΑ

Υπάρχουν 17 συνδεδεμένοι μεταξύ τους Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης, ή διαφορετικά ΣΒΑ, οι οποίοι επικεντρώνονται σε προκλήσεις που ποικίλουν από την πρόσβαση σε καθαρή ενέργεια, μέχρι τη μείωση της φτώχειας και την υπεύθυνη κατανάλωση.

Όλοι μαζί, οι ΣΒΑ διαμορφώνουν την Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, το σχέδιο δηλαδή των Ηνωμένων Εθνών για ειρήνη και ευημερία στον κόσμο και τον πλανήτη.

Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένας από τους Στόχους (ΣΒΑ 13), όμως γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει πολλούς, αν όχι όλους τους ΣΒΑ, και ότι η επίτευξη της Ατζέντας 2030 θα είναι αδύνατη εάν δεν πραγματοποιηθεί σοβαρή πρόοδος στην καταπολέμηση αυτού του προβλήματος.

ΕΚΣ

Σημαίνει Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές, το εθνικό πλάνο που πρέπει κάθε χώρα ξεχωριστά να καταρτίσει, σύμφωνα με τη Συμφωνία των Παρισίων, για να κάνει γνωστό το πώς θα μειώσει την ποσότητα των επιζήμιων αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπει. Αναμένεται από όλες τις χώρες να αναθεωρούν τις ΕΚΣ τους, ώστε να αντικατοπτρίζουν μεγαλύτερη φιλοδοξία.

Για την ώρα, τα σχέδια αυτά δεν επαρκούν για να διατηρήσουν την παγκόσμια υπερθέρμανση στους 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με προβιομηχανικά επίπεδα, επομένως φέτος, υπάρχει αυξανόμενη πίεση στις χώρες να αυξήσουν σημαντικά το επίπεδο φιλοδοξίας τους.

Μηδενικό Ισοζύγιο

Με απλά λόγια, μηδενικό ισοζύγιο είναι η μείωση των εκπομπών όσο πιο κοντά γίνεται στο μηδέν, όπως για παράδειγμα μέσω της μετάβασης προς μία πράσινη οικονομία και καθαρή παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, με όσες εκπομπές παραμένουν να απορροφώνται  ξανά, συμπεριλαμβανομένων των ωκεανών και των δασών.

Πρακτικά, όλες οι χώρες έχουν αποδεχτεί τη Συμφωνία των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή, η οποία ζητάει την διατήρηση της  παγκόσμιας υπερθέρμανσης στους 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.

Εάν ωστόσο συνεχίσουμε να εκπέμπουμε τα αέρια που προκαλούν την κλιματική αλλαγή, η θερμοκρασία θα συνεχίσει να αυξάνεται αρκετά πάνω από τους 1,5 βαθμούς, σε επίπεδα που απειλούν τις ζωές και τις περιουσίες των ανθρώπων παγκοσμίως.

Για το λόγο αυτό, ένας αυξανόμενος αριθμός χωρών δεσμεύονται να επιτύχουν «μηδενικό ισοζύγιο» εκπομπών μέχρι το 2050. Πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα, που απαιτεί άμεσες και μεγαλεπήβολες ενέργειες.

1.5°C

Κατά τη διάρκεια της COP, ακούμε την έκφραση «ο στόχος των 1,5 βαθμών Κελσίου». Το 2018, μια αναφορά της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), που αναθεωρήθηκε από χιλιάδες επιστήμονες και κυβερνήσεις, έδειξε ότι ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε επίπεδα όχι πάνω από 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (μέσα 18^ου αιώνα), θα μας βοηθούσε να αποφύγουμε την χειρότερες κλιματικές συνέπειες και να διατηρήσουμε ένα κατοικήσιμο κλίμα.

Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, ο πλανήτης μας έχει ήδη θερμανθεί μεταξύ 1.06 και 1.26 βαθμούς σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και ακόμα και αν οι τωρινές υποσχέσεις κρατηθούν, ακόμα θα βρισκόμαστε σε πορεία για να φτάσουμε τους 2,7 βαθμούς Κελσίου αυτό τον αιώνα. Αυτό θα σήμαινε μία «κλιματική καταστροφή», όπως επισημαίνει και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, με πιθανή μία κατάρρευση των οικοσυστημάτων και της ζωής όπως την γνωρίζουμε μέχρι τώρα.

IPCC

H Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), είναι το αρμόδιο σώμα των Ηνωμένων Εθνών για την αξιολόγηση της επιστημονικής βάσης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή.

Έχοντας δημιουργηθεί το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (World Meteorological Organization – WMO) και το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Environment Programme – UNEP), στόχος της IPCC είναι να παρέχει στις κυβερνήσεις σε όλα τα επίπεδα επιστημονικές γνώσεις που μπορούν να αξιοποιήσουν για να αναπτύξουν κλιματικές πολιτικές.

Οι αναφορές της IPCC, είναι ακόμα μια συνεισφορά «κλειδί» στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή που θα πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της COP26. Μία σημαντική αναφορά που εκδόθηκε τον Αύγουστο, φανέρωσε ότι αν δεν υπάρξουν γρήγορες, συνεχείς και μεγάλης κλίμακας μειώσεις στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, συμπεριλαμβανομένου του διοξειδίου του άνθρακα, του μεθανίου και άλλων, ο στόχος του περιορισμού της παγκόσμιας υπερθέρμανσης σε 1,5 βαθμούς Κελσίου θα είναι αδύνατον να επιτευχθεί.